Kürtçe'nin güncel durumu.
Merhaba.
PKK okulları neden boykot ediyor?
DTK ve BDP, 16 Eylül günü başlayan yeni öğretim yılının ilk haftasında okulları boykot ediyorlar.
PKK, Kürtçe eğitim istiyor. Boykotla, kitlenin bu talebin arkasında olduğunu göstermek amacında.
Kürtçe eğitim isteği gerçekten bir ihtiyaçtan mı kaynaklanıyor?
Olgular.
Kürtçenin öğretimine olanak veren yasal düzenlemenin ardından, Güneydoğu illerinin hemen hepsinde dil kursları açıldı. Ve hepsi birkaç yılın ardından öğrencisizlikten kapandı. YÖK’ün yaptığı düzenleme ile birlikte bölge üniversitelerinden bazıları, müfredatlarında seçmeli Kürtçe dersine yer verdiler. Kursların başına gelen seçmeli Kürtçenin de başına geldi. Üç yılın ardından örneğin Tunceli Üniversitesinde Kürtçeyi seçen öğrenci sayısı “sıfır”a indi.
Orta dereceli okulların seçmeli Kürtçe dersini tercih eden öğrenci sayısı da, beklentilerin çok altında kaldı.
PKK, bir yılı aşkın süredir Suriye’de Kürt yerleşim yerlerinde kendi deyimiyle “iktidar”. Geçen sene Kürtçe eğitime geçtiğini ilan etti. Şimdi yeni öğretim yılı ile birlikte Kürtçe eğitim verecek “üç bin öğretmenin” hazır olduğunu söylüyor.
Ama aynı açıklamasında Kürtçe eğitimin sadece ilkokul birinci sınıfta olacağını, diğer sınıflarda eğitimin Arapça yapılacağını ve haftada üç saat Kürtçe dil dersi verileceğini söyleyerek gerçeği itiraf ediyor (Özgür Gündem, 12 Eylül 2013).
Irak Kürt Bölgesinde Kurmancça eğitim, aradan geçen 24 yılın ardından sadece ilkokul ile sınırlı. Ortaöğretimde eğitim dili Soranca. Üniversitede ise ağırlıklı olarak İngilizce ve Arapça.
PKK, Kürtçeyi değil Türkçeyi kullanıyor
PKK’nin 1980’lerin başından itibaren yaklaşık 20 yıl Bekaa’da, yine 20 yılı aşkın süredir de Kuzey Irak’ta sürekli kampları oldu. Bütün bu süre içinde;
PKK’nin kamplarında eğitim dili esas olarak Türkçe.
Yargılamaları Türkçe.
Askeri raporları Türkçe.
İç haberleşmesi Türkçe.
Basın yayın faaliyeti ağırlıklı olarak Türkçe.
Yayınladığı bütün kitaplar Türkçedir.
Listeyi uzatabiliriz. PKK, kendisinin bile uygulama olanağını bulamadığı eğitimi, halka yaptırmaya kalkıyor.
Kürt yurttaşların durumu ve ihtiyacı
Boykot eylemiyle ortaya konulan talebin, yurttaşların eğitim ihtiyacı ile bir ilgisi yoktur. Tam tersine Kürt yurttaşların eğitim ihtiyacı baltalanmaktadır.
Çünkü;
Eğitim-Sen’in 2010 yılında yaptığı bir araştırmanın da ortaya koyduğu üzere, Güneydoğu’daki yurttaşların yüzde 58.1’inin anadili Türkçedir. (Kumançca yüzde 31.4)
Doğu Anadolu’da bu oranlar sırasıyla yüzde 63.8 ve 28.8’dir. (Mehmet Bedri Gültekin, Kürtçe Eğitim Sorunu, s.26)
Ayrıca hemen hemen bütün Kürtler Türkçeyi bilir ve ezici çoğunluğun Türkçesi, Kürtçesinden daha iyidir. (Sebeplerine girmiyoruz, olguyu saptıyoruz.)
Bütün Kürtlerin Ortak iletişim aracı Türkçedir.
Kürtlerin çoğunluğu Batı illerimizde yaşar. Dolayısıyla Türkçe sadece Türkleri ve Kürtleri değil, bütün Kürtleri de birleştiren en önemli bağdır.
Türkçe; eğitim, bilim, kültür, hukuk, siyaset vb. dili olarak Kürtçeden daha gelişmiş bir dildir.
Dolayısıyla “Kürtçe eğitim dili olsun” demek, Kürtlerin büyük çoğunluğunun daha iyi bildikleri dilde eğitim görmelerine karşı çıkmaktan başka anlama gelmez.
Olguların sonucu
Türkçe de Kürtçe de bizim dillerimizdir. Dolayısıyla her iki dilin de geliştirilmesi milletimizin çıkarınadır.
Yeri geldiğinde “ortak vatan”dan ve “üst kimlik” olarak “tek millet” olabileceğinden bahsedenlerin, bu birliği mümkün kılan “ortak dile” (Türkçeye) karşı çıkmasının makul bir açıklaması yoktur.
Kürtçe eğitim talebinin amacı, yurttaşların eğitim ihtiyacının karşılanması değildir. Suriye ve Irak’ta yapılamayan Kürtçe eğitim, böyle bir eğitim açısından koşulların daha da elverişsiz olduğu Türkiye’den talep edilmektedir.
Kürtçe eğitim talebinin kabulü birinci olarak tamamen nesnel nedenlerden ötürü, (Kürtçenin modern bir eğitim dili olarak yetersizliği) Kürt yurttaşların eğitim hakkını ortadan kaldırır ve onları medreselerin Ortaçağ eğitimine mahkûm eder. Fethullah Gülen ve Hizbullah’ın Kürtçe eğitim talebini sahiplenmeleri boşuna değildir.
İkinci olarak böyle bir talebin kabulü hemen arkasından “nerede?” sorununu getirecektir. Yani gündeme gelecek olan Türk’ü ve Kürt’ü birbirinden ayıracak sınırdır.
Dolayısıyla Türkiye’nin ulusal devlet yapısı değiştirilmeden bu talep karşılanamaz. Türkiye’nin etnik temelde bölünmesi ise bilindiği üzere bir ABD projesidir.
Sonuç olarak Kürtçenin her düzeyde öğretilmesine ve geliştirilmesine evet;
Ama eğitim diline gelince; her bakımdan daha gelişmiş ve Türk-Kürt hepimize ait olan, milletimizin birleştirici harcı Türkçe.--ALINTI--
Bana gelen bir maili paylaşmak istedim.Bu konuda birçok şey söylenip-yazılabilir.Abdülhamit döneminde İngiliz lerin isteğiyle açılan aşiret mektebinin sonuçları günümüze kadar gelmiş durumda.Artık sol söylemle başlayan kürt harekatı milliyetçiliğe ( her alanda bu görülüyor ) dönüşmüş durumda.Oysa ekonomi dili türkçe ve böylede kalacak.Kaynakların gittikçe azaldığı Dünya da kürt meselesi anadilde eğitim hakkı verilse bile sürüp gidecektir.Taki kürtler ayrılıp kendi devletlerini kuruncaya kadar. Kürtlerin yeni işbirlikçileri ile birlikte mutlu-mesut bir hayat sürmelerini diliyorum
SAMİMİ VE ÖZGÜN OLMAYAN HERŞEY HAVADA KALMAYA MAHKUMDUR.HALKLAR DOĞARLAR VE ÖZBİLİNCİ GELİŞMEYEN HALKLAR İSE YOKOLUR GİDERLER.KÜRTLER ÖZBİLİNÇ GELİŞTİRMEYE ÇALIŞIYORLAR.ÖZBİLİNCİN KURUMLAŞMASI SAMİMİYETE BAĞLIDIR.
Egemenliğe sahip olmanız yetmez. Her türlü yetki ve güce sahip olmanız da yetmez. Geleceği sırtlayacak, belirleyecek uzun vadeli gerçekçi ve akılcı oyunlar kurmuyorsanız,kuramıyorsanız. Kurmak zorundasınız. Değişimi yaratan ve yöneten olmalısınız. Birincil kültür olmanın ve varlığınızın devamının kuralları bunlardır. Yoksa. Baştan kaybettiniz demektir. Tabiki bunlar sermayenin ideolojisine ve sermayenin kimlerde olduğuna bağlıdır. Bu toprakların son üçyüz yıllık tüm sorunlarının ve başına gelenlerin nedeni budur. Unutulmaması gereken işe şudur. KISACA SERMAYE ÖNEMLİDİR. DAHADA ÖNEMLİSİ KİMLERDE OLDUĞUDUR.
Faik ÇALTILI. Finans ve yönetim danışmanı.
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
Yorum Gönder